Hikmet Temel Akarsu, hikâye kitabı Dekadans Geceleri'nde (Varlık, Şubat 2008) kaybedenleri temsil eden kahramanının marijinal ortamlardaki yaşadıklarını anlatıyor. Dünyadan, hayattan, en önemlisi gelecekten umudunu kesmiş hikâye kahramanı gecelere sığınır. Batakhane diye tanımlanabilecek sefillikte barlar, birahanelerdir adresleri. "Çöken toplumun çığırtkanlıklarını" duymamak için en yüksek sesle müzik yapılan yerlere gider. "Müziğin ruha yaydığı yatışma, aptallaşma, sakinleşme halini yaşamak"tır amacı. Ama en marijinal yerlerde bile rahat yoktur. Düzenin sahipleri, medyanın meraklı editörleri, baba parası yiyen zengin çocukları, bohem burjuvalar, yuppieler onu bulur, rahatsız eder. Tüm hikâyelerin anlatıcısı olan rate yazar dekadansın en derinlerine doğru ilerlerken gördüklerini bizle paylaşır. Hikmet Temel Akarsu, türler arası ilişkiye girerek yeni arayışlarla yazmış hikâyelerini. Denemeyle hikâye arasında gidip geliyor. Bu seçim, toplumdaki olumsuz değişimi anlatmak için ona kolaylık sağlamış. Hikâye etmenin yetmediği yerde doğrudan düşüncelerini aktarıyor.
Tercihini anlatıdan yana kullananlar içinse kısa bir roman uzunluğundaki Z Kuşağı adlı bölümü öneriyorum. Eskişehir'deki bir bar açılışına giderken ve orada yaşananlar, tam olarak Akarsu'nun vermek istediği mesajı hikâyeyle, edebiyatın tadında veriyor.
Yorumlar