Murat Yalçın, yeni kitabı Kontrol Kalemi’ni (Aralık 2011, ku-ko) e-kitap olarak yayımlattı. Murat Yalçın sevdiğim, her kitabını takip ettiğim dilde anlatımda yenilikçi yazarlardandır. Sayesinde ilk kez e-kitap da okumuş oldum.
Kontrol Kalemi’ni tam olarak tanımlamak kolay değil. Günlük için alınmış notlardan, anı parçalarından, alıntılardan, aforizmalardan, özlü sözlerden, okunmuş kitaplar hakkında görüşlerden, değinilerden oluşuyor. Yazarın not defteri de denebilir. Kitap bin nottan ya da maddeden oluşuyor, hiçbirine tarih atılmamış. Bu haliyle ilk bakışta Cemal Süreya’nın yazar yazmaz dergilerde yayımlattığı günlüklerini hatırlatıyor. Biçim, mantık olarak hatta zaman zaman bakış ve söyleyişiyle Süreya’dan çok Enis Batur’a, Ferit Edgü’ye yakın ama Murat Yalçın’a has bir kitap Kontrol Kalemi.
Yalçın, “girişte kitabı şöyle tanımlıyor” deyip ilgili paragrafı alacaktım ama yazar ya da yayıncı kitabın inceleme maksadıyla okunmasını istememiş olmalı ki, bir e-kitapta olması beklenen “kes” ve de “yapıştır” işlevleri çalışmıyor. Oysa bu kitaptaki birçok aforizma ya da bizzat yazarın söylediği özdeyişler paylaşılmayı hak ediyor.
Murat Yalçın önsözünde “Okuyup yazarken tutan düş-düşünce mayaları, çalışıp gezerken filizlenen duygular, güncemsi nesir parçaları, anıklıklar, kazı-yazılar, dile dolanan teraneler, safsatalar, yılgınlıklar, homurdanmalar, sızlanmalar, kestirmeceler, yazın ortamında çekilmiş şipşaklar, ince donanma salvolarından oluşan Kontrol Kalemi öbür elimden çıkma bir kitap oldu” diyor.
Murat Yalçın, 1970 doğumlu. Dergilerde ilk öyküsü 1989’da, ilk kitabı Aşkımumya 1995’de yayımlanmış. İstanbul Üniversitesi’nde psikoloji okurken önce Varlık, sonra Sombahar dergilerinde çalışarak yayın hayatına girmiş, yazarlıkla yayımcılığı, editörlüğü hep beraber götürmüş. 1997’den beri Yapı Kredi Yayınları’nda çalışıyor, 2000’den beri de Kitap-lık dergisini yönetiyor.
Kontrol Kalemi’yle bir yazar – editörün mahremiyetine giriyoruz. Murat Yalçın, kırk yaş hatırası olarak yayımlamış defterini. Sanırım yirmi yıllık çalışma ve yazma hayatında biriktirdiklerini döküp o manevi yükten arınarak girmek iştemiş olgunluk çağına. Bu kitaptan sonra okurların da onunla editör olarak ilişki kuranların da kendisine bakışı olumlu ya da olumsuz yönde değişecektir kuşkusuz. Çünkü Murat Yalçın ketum bir yazardı. Çağımızın modasına uyup şahıs olarak değil de eseri ile bilinmek, tanınmak istiyordu. Mümkün olduğunca geriye çekilmeye çalışıyor, ortada pek görünmüyor, panellere, kitap fuarlarına, imza günlerine katılmıyor, röportaj vermiyordu. Yaklaşık yirmi yıllık bu tavrı meraklı okur için Kontrol Kalemi’yle terk etmiş. Murat Yalçın’ın ailevi durumunu da içeren en geniş biyografisi de bu kitabın girişinde yer alıyor.
Murat Yalçın bir günlüğe yazmanın rahatlığıyla yaşadıklarını, düşüncelerini paylaşmış bu notlarda. Kitaba aktarırken ne kadarını eledi, ne kadarını otosansürden geçirdi merak etmemek elde değil. “Öykü mü hikaye mi” gibi klasikleşmiş bir sorudan başlayıp, kuramsal konularda kafa yorarak, Bilge Karasu, Ece Ayhan, Leyla Erbil gibi yazarlarla tanışıklıklara, dergiciliğin, editörlüğün yoğunluğunda yaşanan olaylara dek uzanıyor.
Kontrol Kalemi iyi bir yazarı yakından tanımak, nasıl yazdığını, dünyaya ve edebiyata nasıl baktığını anlamak açısından bir fırsat olduğu kadar edebiyatın ne’liği ve önemli soruları hakkında tartışmalar başlatacak görüşleriyle de okunacak bir kitap.
09.02.2012
Yorumlar