Melisa Kesmez’in ilk öykü kitabı “Atları Bağlayın Geceyi
Burada Geçireceğiz” (Ocak 2014, Sel yay.) bana göre yılın kitap adları
listesinde şu anda bir numara. Sevdiğim yazarlardan Per Petterson’un “At
Çalmaya Gidiyoruz”unu çağrıştırsa da aralarında bir bağ yok ama kitabın adının
içeriği ile ilgisi de sorgulanabilir.
Melisa Kesmez İstanbul’dan kadın öyküleri anlatıyor. Kentli,
genç, yalnız kadınların öyküleri... Bildiğimiz, tanıdığımızı sandığımız
kadınların yaşadıkları, sıradan sayılabilecek olaylar, incir çekirdeğini
doldurmayacak kuruntular, sıkıntılar, çaresiz dertlere çözüm arama çabaları...
Özellikle kadın yazarların çokça itibar ettiği konular bunlar. Yazılması da
gerekli kuşkusuz ama yinelene yinelene sıkıcı olup önemsenmeme, hatta okunmama
tehlikesini de barındırıyor içinde. Çünkü bildik olanı yeniden yeniden anlatmak
mümükündür de okutmak kolay değil. Okutabilmeniz için bir farklılık yaratmanız
gerekiyor. Dilde, üslupta, biçimde bir yenilik olmadan sürekli aynı konuları
okutmak mümkün değil.
Melisa Kesmez’in öykü yapısında bir yenilik yok. Dilde,
üslupta da bir arayışa girmemiş. Adeta içinden geldiği gibi anlatıyor ve de
farkı burada koyuyor. Samimi. İlk öykü “Balık Kraker”de anne babası iki buçuk
ay önce ayrılmış çocukların bir zamanlar yaşadıkları baba evine ziyaretleri ile
değişen imgeleri anlatıyor örneğin. “Babasının bir kahraman değil de sıradan
bir adam olduğunu” keşfediyor küçük kız o gün. O küçük kızla daha sonraki
öykülerde genç bir kadın olarak karşılaşacağız ve babasız büyümüş olmanın
izlerini öykülerin arka planında hissedeceğiz.
Sıradan, önemsiz yaşamlarımızdaki küçük ya da büyük
kırılmaları, kesintileri anlatıyor Melsia Kesmez. Terkedilmek, işsiz kalmak,
çekip gitme arzusu ve zorunluluklar... Yaşamın rutinini bozan, her şeyin
yolunda gitmesini engelleyen bu olayları yaşayan kadınların öykülerini
anlatıyor. Sayfalar ilerledikçe aynı kadın kahramanın yaşamından çeşitli
dönemleri, anları anlatan öyküler okuduğunuzu düşünmeye başlıyorsunuz. Bunu da
Melsia Kezmez küçük ayrıntılarda, detaylarda, arka planı oluşturan izlerde
bellli ediyor.
Sade, süssüz bir anlatımı var Melisa Kesmez’in. Kısa
cümlelerle yazıyor. Ama bu süssüz anlatıma öyle küçük detaylar, ayrıntılar
katıyor ki birden bire öykü genişliyor, boyutlanıyor. Okurla öykülerin
kahramanı kadın arasında bir bağ, sıcaklık yaratıyor samimiyeti ile.
27.02.2014
Yorumlar